22 mei 2025 Als je onverwacht iemand verliest, kun je overspoeld worden door emoties en gedachten. Er komt veel op je af, waar je normaal gesproken niet mee bezig hoeft te zijn. Het organiseren van een uitvaart is nadenken over hoe je afscheid wilt nemen. Je wordt uitgedaagd om stil te staan bij wat past bij de overledene en hoe jijzelf en andere naasten uitdrukking kunnen geven aan rouw. Dan is duurzaamheid niet direct iets waar je aan denkt. Toch, binnen de keuzes waarmee je te maken krijgt, zijn er meer en minder duurzame opties. Natuurlijk zijn er genoeg mensen voor wie dat totaal niet belangrijk is, en dat is oké. Het gaat er zeker niet om om elkaar de maat te nemen. Maar als het voor jou of je naasten wél een belangrijk thema is, wat je zo goed mogelijk door je leven probeert te vervlechten, dan is het fijn om dit ook in beschouwing te nemen als je met de dood te maken krijgt. Zodat je achteraf niet spijtig denkt: ‘o had ik dat maar geweten, dan had ik een andere keuze gemaakt.’

28 oktober 2022 Deze inleidende column verscheen in de bijlage In Memoriam van De Limburger op 27 oktober 2022. Lekker, die regen. Ik wandel op een herfstdag door het bos. De bladeren knisperen onder mijn schoenzolen. De geur van vochtige aarde vergroot mijn gevoel van innerlijke ruimte. Ik raap een beukennootje op, peuter de schil los en proef de amandelachtige smaak. Wonderlijk dat uit zo’n klein zaadje zo’n grote, eeuwenoude boom kan groeien. De herfstwandeling maakt mij weer even bewust van mijn eigen vergankelijkheid. Wat wil ik achterlaten als ik er niet meer ben? Kan ik op microschaal iets bijdragen aan een mooiere wereld? Het artikel over duurzaamheid in deze uitvaartspecial haakt daar op in. Voor mijn ogen dwarrelt een blad naar beneden. Losgelaten. Ook als mens krijgen we daar mee te maken, als een dierbare persoon sterft. Rouw kan heftig zijn, je omverblazen als een herfststorm. In deze maakbare wereld die zich richt op alles wat leuk moet zijn, gaan we pijn het liefst uit d